Deptak

Sariel

Hm, na początku chciałam zapytać dlaczego do jasnej ciasnej ludzie nie korzystacie z bety?TT^TT Sprawdzaj wiersze, zanim je dodasz, DZIESIEC razy. To naprawdę pomaga, wtedy byś zauważyła, że tu:

ignis · Dołączył: 15 Mar 2008 Posty: 86 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Poprawiłam te literówki, na które zwróciłaś mi uwagę. Powinnam dokładniej czytać, zwłaszcza jak mi się klawiatura zepsuła-.-. Lubię białe wiersze ponieważ daje większą możliwość interpretacji. Smile

Nie daję tytułów bo..Mi się nie chce:) A ten ostatni...Jestem osobą religijną.Nie uczęszczam często do kościoła właśnie przez takiego "c\małego człowieka w szacie księdza", który próbuje mnie uczyć jak żyć w rodzinie i jak żyć. Dziękuję za te plusy:) I za zwrócenie uwagi:)

Sariel

Nium, kochana, ale wytłumaczenie, że piszesz wiersze białe nie jest dobrym^^ Też kiedyś pisałam białe, ale oddzielałam je w taki sposób, że swoistym "przecinkiem" była nowa linijka^^ Zrób coś z tym. Najłatwiej jest napisać wiersz "biały", nie dodać przecinków tu i ówdzie, pozbierać kilka z nich jak świeże kwiatki, a potem mówić, że to po prostu wiersz biały! Często po prostu się ludziom nie chce, białe są jednymi z prostszych do napisania niestety...

Zresztą, gdzie [link widoczny dla zalogowanych] jest napisane, że w nich się NIE używa przecinków?-.-

ignis · Dołączył: 15 Mar 2008 Posty: 86 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Nie używa się w nich znaków interpunkcyjnyc, a przcinek JEST znakiem interpunkcyjnym. I nie ma wierszy łatwiejszych w formie. Dla mnie jedna linijka nie oznacza jednej myśli, zdania. Powiedzmy, że preferuję styl Herberta...Może trochę za dużo wpływu jego wierszy:) A to, że napisłam o wierszach białych nie znaczy, że się tłumaczę. Tylko winny się tłumaczy:) A jak piszę wiersz, to MI się chce o napisać Smile

Ale niestety masz racje, że ludzie nie przywiązują wagi do formy wiersza...Nie wiem, czy cię to zasmuci, czy pocieszy, ale akurat ten fragment, który Ci tak przeszkadza, napisałam tak specjalnie, żeby nie było dużej różnicy w długości wersów Smile

rahowa

ten ostatni jest mega zajebfajny! bardzo mi sie podoba. Najlepszy ze wszystkich twoich wierszy. Najlepsze jest zakończenie- nadaje sens całemy wierszowi, który bez tego byłby nie do konca zrozumiały. Brawo!

ignis · Dołączył: 15 Mar 2008 Posty: 86 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

***
Patrzysz ludziom
w oczy
będąc bez twarzy
mijasz ich
na ulicy
będąc niezauważalnym
stoisz u moich
progów
lecz ich nie widzisz
Muskasz rozkosznie
moje usta
sam nic nie czując
leżysz w białej trumnie
smutku
lecz czy to ty

"Było..."

Dałeś mi
czerwone korale.
Nie chciałam.
Dałeś mi
czerwone róże.
Nie chciałam.
Dałeś mi
Różane perfumy.
Nie chciałam.
Pytałeś się,
czego chcę.
Chciałam
cień Twój,
by mówił mi prawdę,
której unikałeś.
Chciałam uśmiech Twój,
by mnie pocieszył,
gdy odejdziesz.
Chciałam.
Już nie chcę.

"My"

Minęło już lato.
Minęła już jesień.
Minęły już całe wieki.
Królewna na złocistym
tronie już dawno zasnęła.
To ja…

W ogrodzie zakwitła
róża jesienna
(jesienna to znaczy radosna)
Czerwone liście jak policzek
od śmiechu.
To ty…

Nadeszła już zima
i zimnym podmuchem
(zimnym to znaczy
smutnym)
obudziła królewnę
szczęśliwą tylko we śnie.
To ja…

Zakwitła topola,
zieleni się listek wierzby,
kaczeniec świetlistym
pięknem rozbłyska
i słowik zaczyna śpiewać
To Ty…

Ty i ja to tylko rok.
Jesień i lato.
Wiosna i zima.
Tak różne od siebie,
a tak podobne,
jak Ty i ja,
jak My…

Deletrix

,,stoisz u moich
progów''
To chyba nie za bardzo po polsku.
Jeżeli dwa pierwsze mi się nie podobały, to ostatni jest ładny^^
Ten kaczeniec zaważył na wszystkim. Tylko dziwi mnie, że ,,róża jesienna'' znaczy radosna. Jesień to umierająca natura, przygotowująca się na śmierć i smutek z tym związany.
Dwa pierwsze wiersze wydały mi się puste i oklepane. Nie mogłam znaleźć atmosfery, wciąż mi uciekała. Raz przez zły dobór słów, innym razem przez błąd.
,,Ty i ja to tylko rok.
Jesień i lato.
Wiosna i zima.''
Spodobało mi się to porównanie^^

Pozdrawiam

ignis · Dołączył: 15 Mar 2008 Posty: 86 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

***

Myśli jak wiatr rozwiane,
w zapomnieniu ciszy,
poprzez czas.
Myśli stare, smutne, nowe.
Nasze wspólne.
Wspomnienia złączone wiecznością.
Nawet, gdy zadmie wiatr
i rozwieje je zgodnie
z wolą swą,
zatańczy z nimi,
zagoni w ciszy las.
Nici wspomnień nie
przetną nożyce czasu,
Nie zabiją ich w nas.
Więc patrz na świat,
na myśli rozsiane w stronę
cichych chat
i wspominaj ze mną
miniony czas.

Mój pierwszy wiersz z betą ( Sari) i przyznaję, że jest dużo lepszy niż na początku:) Ale to zostawiam do Waszej oceny:)

oversensitive

Muszę przyznać, ze temat jest dla mnie bardzo aktualny. Nie jestem stara (;p), wręcz przeciwnie, taka, hmm, nie używajmy określeń, młoda kobieta ze mnie, ale mimo to, w ostatnich dniach odwiedziły mnie wspomnienia z minioniego roku szkolnego, wakacji, itd. Na początku miałam wrażenie, że coś mnie omija, ciągle coś tracę, ale zrozumiałam, że to, co przeżyłam, już na zawsze będzie moje, nikt mi tego nie odbierze i nie mam co żałować niespełnionych planów, aspiracji.

Sariel

Over, powinno być właśnie chat^^' Spodobały się nam te domki, więc zostały<3
Nawet nie wiesz ile się nad nim namęczyłyśmy^^'

Jako, że miałam jakiś tam wkład w układanie go w zgrabną całość poczułam go^^'' I dlatego tak mi się te ciche chatki podobają, zresztą jak czytam ten wiersz to widzę taki wiatr myśli, płynący od ludzi stojących na wzgórzu, poprzez las, do górskich chatek skrytych w cieniu drzew<3 Mrruu... Podoba mi się^^ Wycisnęłyśmy z niego to, co dobre^^

Deletrix

eeeee...
Wiesz, Sariel, że over (zresztą mnie też) ten ,,chat'' skojarzył się nie z domem, lecz chatem na internecie, shoutboxie itd.
XD
I tak właśnie to przeczytałam. Nie ,,chat'' lecz ,,czat''^^

(Przepraszam, że edytuję, ale nie chcę dodawać bezsensownego posta- podpisuję się pod tym, co napisała Del- dopiero po odpowiedzi Sari zorientowałam się, że chodzi o chaty jako budynki mieszkalne, a nie komunikatory, ups. Za dużo internetu i wszechobecny język angielski robią swoje;/. Over)

ignis · Dołączył: 15 Mar 2008 Posty: 86 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Panu Piotrowi Dziedzicowi-
nauczycielowi malarstwa

***
Łagodne oko
wpatrzone w moją duszę,
przyjemny żarcik
budujący po nieudanej próbie,
bystre spojrzenie,
które mnie ocenia
dłonie pokazujące
piękną prostotę świata-
zabrałeś nam, Boże.
Lecz dusza jego z nami
była…
jest …
będzie...

Może jest on trochę "zbyt osobisty" jako, że napisałam go wkrótce po jego śmierci, ale chciałabym usłyszeć, co Wy o nim myślicie.

***
Mówiłeś
o tęczowych oczach,
o włosach
jak fale Dunaju.
Mówiłeś
o uczuciu trwałym
jak góry.
Sprawiłeś,
że byłam szczęśliwa.
Sprawiłeś,
ze urodziłam się
na nowo.
Odszedłeś w pustkę
beze mnie.

oversensitive

Szczerze mówiąc średnie są te wiersze, które teraz zamieściłaś, ignis. Ten, przy którym pracowałaś z Sari był dużo lepszy, aniżeli te.

Co do utworu pierwszego - wszystko było naprawdę ładne, zgrabne, do wersu:

ignis · Dołączył: 15 Mar 2008 Posty: 86 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Masz rację over, że ten drui wiersz jest kiepski, ale coś mnie podkusiło, zeby go tutaj wstawić Smile

Może ten ci bardziej przypadnie do gustu, chociaż nie jestem tego pewna:)

***

Za mało słów, za mało prawd
Jest ciągle w sercu mym.
Chcę zacząć żyć,
Chcę zacząć być,
Więc odejdź.
Zbyt dużo litości, zbyt dużo skarg
jest ciągle między nami
Więc proszę
nie mów mi więcej
Jak mam żyć.
Za mało gestów, za mało zmysłów
Jest ciągle w duszy mej.
Lecz marzeń za to
W sercu aż nadto
Więc nie rób nic.
Za dużo kłamstw, za dużo zdrad
Zostało w sercu mym.
Chcę zacząć mieć
Swe własne ja
Więc wróć!

Aś:)

Ten wiersz dedykowany nauczycielowi malarstwa schowałabym w pamiętniku, gdyż nie jest ani szczególnie dobry, ani ciekawy, za to jest dosyć prywatny. Drugi również mi się nie podoba.
A już ostatni, który zamieściłaś kojarzy mi się z "mam już dość pozwól mi żyć, pozwól mi być"... Sorry.
Jakoś nie lubię wierszy z serii miłości zdrad itp. Ten temat jest tak oklepany, że trzeba mieć nie lada talent, wyobraźnię i inspirację by stworzyć coś naprawdę dobrego.